In de afgelopen items heb ik verkleinwoorden gebruikt om de macro-serie te markeren. Omdat de gastvrouw veel katten onderhoudt heb ik deze keer ook een item “katjes” toegevoegd. De ster van de (15) katten is hun eigen Syberische kat.
Wat voor torretjes geldt, geldt ook voor de vlinders. Corfu is een vruchtbaar eiland en zeer bloemrijk. En daarom zijn er ook veel vlinders, althans als de natuur zijn werk kan gaan. En dat blijkt op Corfu helemaal goed te gaan want er zijn ook dit jaar veel (verschillende) soorten vlinders.
Waar op Corfu bloemen zijn zie je ook ontzettend veel (vliegende) torren in verschillende maten en kleuren. Hier is een kleine verzameling van torretjes die zich stil hielden onder de macro-lens.
Spinnen zijn een interessant object om te fotograferen. In hun web lijkt het eenvoudig maar het omgekeerde is waar. Als je ze met macro-oog observeert zie je dat ze twee scherpe ogen hebben. Ze zien je met de camera al op afstand aan komen. Zodra je dichterbij komt rollen ze zich helemaal op, of, wanneer ze lopen, gaan ze geheid van je af lopen. Toch is het gelukt een paar mooie spinnen te fotograferen. Van dichtbij zijn ze fascinerend mooi.
Op Corfu heb je op krekels en sprinkhanen. Ten eerste is er de greppelsprinkhaan (donker gekleurd), de struiksprinhaan (felgroen), de bramensprinkhaan (witte kop, verticale foto) en de Egyptische treksprinkhaan. De laatste is een maatje groter dan de eerste twee en geliefd bij katten vanwege hun proteine.
De indeling van de macro-foto’s past niet helemaal in het woord van dit blog item want er zitten, naast aparte insecten, ook een paar “duizend” poten tussen. Met de Sigma 70mm macro lens zijn er een paar foto’s goed gelukt, met veel geduld. Maar ook de Tamron 28-200mm is een bijzonder scherpe lens gebleken, een 100% aanrader.
Dit jaar koos ik voor de macrolens-variant om te voorkomen dat ik dezelfde foto’s als voorgaande jaren zou maken. In de volgende series zijn er de bijtjes (en vliegjes), de insectjes, de sprinkhaantjes, de spinnetjes, de torretjes en de vlindertjes. Omdat de gastvrouw zoveel katten verzorgt is er nog een toegift over enkele katten.
Terwijl in Nederland de temperatuur boven de 30 graden uitstijgt is het op Corfu voor de verandering niet zo heet. Dat geeft de gelegenheid om te wandelen. We kozen voor de route vanaf Vatos, een route die we eerder liepen maar vandaag probeerden we een variatie door een steil klimpad te nemen met dichte begroeiing. Het was een mooie route en voor het eerst moesten we even schuilen voor een lichte regenbui. Ook hier zagen we onderweg veel bloemen, vlinders en sprinkhanen. Voorbij het klooster gingen we lunchen bij Bella Vista, een eenvoudige plek met lekker eten en mooi uitzicht over de baai. Inmiddels was het al wat warmer geworden en namen we een frisse duik in het heldere zeewater.
De gastvrouw en gastheer hadden met hun Zwitserse vrienden een mooi buitendiner georganiseerd met een Nederlands echtpaar die al lange tijd op Corfu wonen. Wij werden ook uitgenodigd en genoten van de heerlijk voorbereide gerechtjes en van de heerlijke champagne en rosé. Het was bijzonder gezellig en voelt als familie als je zo met elkaar aan tafel zit.
Een voor ons bekende wandelroute is naar het dorp Giannades. Vanaf de vakantie-woning loopt een bochtig gravelpad naar het oude centrum. Het pad slingert tussen de olijfbomen door en naast het pad staan ontzettend veel bloemen met prachtige kleuren. Vlinders en insecten kunnen hier hun lol op. Onderweg zagen we een blauw-groene hagedis, veel bloemen en veel sprinkhanen. Nadat we een cappuccino in het dorp hadden gedronken liepen we de parallelweg bergop terug naar het huis.
We vertrokken vanmorgen vroeg vanaf Schiphol, om 5:50 uur, en landden al om 9:30 uur ‘s ochtends op het vliegveld van de hoofdstad Kerkyra. Nadat we de baggage en huurauto hadden opgehaald, bezochten we het centrum van de oude stad waar we meteen aan de Frappa gingen. We liepen door de smalle straatjes en beklommen de aan de kust gelegen Venetiaanse historische burcht. Op het grote plein van de burcht staat de Saint George kerk die in 1840 door de Britse Emmett gebouwd werd in de stijl van een Dorische tempel. Daarna gingen we langs het oud-Brits ziekenhuis naar de top waar de vuurtoren staat. Vanaf die plek heb je een prachtig uitzicht over de oude stad en de haven. Na de bezichtiging aten we in een smalle steeg van een klein restaurantje, met overheerlijke gerechtjes.
In de afgelopen twee jaar hebben we ons huwelijksjubileum op Corfu gevierd op een mooie locatie bij Giannades. Ook dit jaar hebben we het mooie huis met infinity-zwembad en uitzicht over de mooie blauwe zee gehuurd. We zijn vroeg vanwege de beschikbaarheid maar ook wel handig omdat het dan niet zo warm is. En we boften, de temperatuur was rond de 26-28 graden wat heel geschikt is voor wandelen. We genoten van het zwembad, wandelen, lekker eten, touren, lezen, fotograferen (macro) en muziek luisteren. Bovendien was er de ontmoeting met de ouders van Salo, de vriend van Annelot, die later op Corfu zouden arriveren. Dit jaar had ik niet de telelens mee maar de macrolens omdat de steenmarters al op de foto staan. Toch was er de eerste dag een verrassing toen we thuiskwamen en er op de landweg zelfs 3 steenmarters aan het spelen waren, prachtig. Later zag ik een steenmarter onder een auto bij een restaurant. De foto is hieronder geplaatst.
Voor de A-mount camera heb ik nog een macrolens. Deze heb ik nog niet zoveel geprobeerd met de E-mount cameras omdat er een adapter tussen moet. Met handmatig scherpstellen en veel foto’s afvuren zit er zo nu en dan een raak shot tussen. Een libelle van ongeveer 5cm lang lag gewond op de bank (en vloog later zonder blessures gewoon weg). Een spinnetje van 3mm maakte zijn web tussen de bloemen. Ook daarvan zijn er twee redelijk gelukt.
Vandaag heb ik twee foto’s ingestuurd voor een fotowedstrijd in Zuid-Holland van www.bijenlandschap.nl. De eerste foto is de grote foto van 01.06.2023 – Alledaags en de tweede is de (eerste) vliegende in onderstaande serie.
Nogmaals de slechtvalk, net als 24.05.2023 – Slechtvalken: vanavond liepen we onder de kerktoren en daar zat de slechtvalk weer op de haak op een hoogte van zo’n 60m. Na thuiskomst pakte ik meteen mijn camera want het licht vanaf deze plek was niet verkeerd, niet ideaal maar wel de moeite van het proberen waard. Op de eerste grote foto lijkt het alsof de slechtvalk mij aankijkt. Het blijft een bijzondere vogel om te zien en qua gedrag is hij uniek. Ik heb me door een kenner laten vertellen dat de slechtvalk twee soorten lenzen heeft: één set voor korte afstand en een lange afstandsvizier. Daarmee kan de vogel een tennisbal op een afstand van 3km zien. Het is niet te bevatten maar ook wel belangrijk voor het beestje want zijn topsnelheid is 384km/u. Met die snelheid is het wel erg handig dat je op afstand objecten en prooien kan zien.
