Het was een mooie zaterdag, de zon scheen volop en samen met vriend Rein trokken we door de duinen. Met de groothoeklens op de a7s nam ik wat opnames op 10mm met diafragma f11. De lens maakt prachtige perspectieven als er wolken, een pad of een kanaal voor je ligt. De zon krijgt een stervormige verschijning en creeert een beeldschoon plaatje. Op de a9ii had ik de 200-600mm gemonteerd voor vogels en ander materiaal wat snel voor de lens zou gaan verschijnen. Ook Rein had deze lens op de camera voor onze zoektocht. En dat was vandaag raak: de kleine bonte specht, de koperwiek, de ijsvogel, de dodaars, de nonnetjes en de baardman. Zie hierna volgende items.

 

 

Na een aantal wedstrijden fluiten van het zaalhockey D1 team, waren er vandaag de laatste 2 wedstrijden. Fluiten is leuk, ook in de zaal, als er tenminste mooi hockey is. Dat was vandaag het geval. De dames verloren weliswaar beide wedstrijden maar stonden wel strak te spelen. De moeder van de keeper had ik mijn camera toevertrouwd en zij heeft een aantal mooie momenten gefotografeerd, ook van de scheidsrechter. De foto’s zijn daarom met dank aan die moeder.

 

Nadat het project klaar was ging ik naar beneden voor een bakkie. Ingrid zei: “Annelot belt om 5 uur, ik ga naar het atelier”. Tegen 5 uur wandelde een dame het pad op langs de serre. Ik was even verbaasd: “maar Ingrid is toch in het atelier”. Dat klopte. Annelot was onverwacht uit Münster op bezoek gekomen. Gezellig. We besloten om samen met haar naar de Griek te gaan in Leiden. Het was een ontzettend leuke verrassing, kon ze ook meteen de was en de strijk even doen. Nou ja, moeder doet het wel even…

Vorig jaar in februari mocht ik leiding geven aan een gigantisch project voor een technologie migratie. In de afgelopen maanden heb ik stuur gegeven aan een andere vervolg migratie, nl. van NFS naar een commerciele appliance om grote gedeelde data opslag te beheren met alle toeters en bellen. Aanvankelijk was het te overzien met ruim 50 mensen die deelnamen. Vandaag maakten we de migratie officieel en waren er online 150 mensen bij betrokken. Het draaiboek was zorgvuldig voorbereid met ruim 200 taken. Nadat in de afgelopen weken al activiteiten uitgevoerd zijn, werd de migratie vandaag afgerond, met succes. Het was opnieuw een geweldige ervaring om hier deel van te zijn en met zoveel capabele collega’s het project tot uitvoer te brengen. Dat geeft voldoening in het werk. Wat kunnen dingen toch anders lopen, zie ook vorig item over tegenslag.

De Nederlandse directeuren op mijn werk hebben een leuke gewoonte om eens in de zoveel tijd met elkaar te gaan lunchen. Voor mij was de laatste keer lang geleden, al voor de corona-tijd. Vandaag hadden we afgesproken in Hofstede Meerzigt in Zoetermeer. Het was een bijzonder gezellig samenzijn met boeiende, vaak persoonlijke, gesprekken. We werden gefêteerd op prachtige gerechtjes en mooie wijnen, alles in mate en gepast. Het was echt genieten met elkaar. Opvallend was dat qua werk 5 van de 6 een flinke tegenslag hadden meegemaakt. Nog opvallender was dat, ondanks dat tegenslag verwerkt moest worden, we er een positieve wending aan hebben kunnen geven. Toevallig deelde een christencollega het verhaal van Ruth. Was zij niet het voorbeeld die tegenslag (hongersnood, verlies van echtgenoot, achterlaten van eigen land en taal) heeft kunnen omzetten in iets nieuws? In Ruth 1:16 zei ze tegen Naomi: “uw God is mijn God..”. En zo is God voor mij ook het anker geweest.

Kunstenaar Henneman is bekend geworden met lijnenspel. Zijn abstractie van objecten naar eenvoudige lijnen geeft prachtige 3D weergaves die in 2D zijn opgesteld. Hij modelleert zijn lijnen vaak met opelkaar aangebrachte latjes. Hierdoor ontstaat een diepte-effect, vaak ook ondersteund door schaduw als de verlichting goed is geplaatst. En dat was het geval in museum Kranenburgh.

Na twee zaalhockeywedstrijden te hebben gefloten van het eerste damesteam van Hisalis in Pijnacker, gingen we vanmiddag het Kranenburgh museum in Bergen bezoeken. Er was een expositie van Jeroen Henneman die veel met lijnen werkt en ze in perspectief plaatst. Het was een ontzettend mooie uitstalling van alle objecten die het lijnenspel weergeven. Henneman is o.a. bekend van het beeld van toenmalig koningin Beatrix en van het wiel op het Elsevier gebouw in Amsterdam.

 



 

Sam en Noud zijn hun eigen bedrijfje gestart en verkopen fietsonderdelen direct via hun website funkride.nl en bol.com. Vandaag kwamen bedrijfshoodies binnen die we even met elkaar gingen demonstreren.

Sam had een tijd geleden een nieuw bedieningspaneel voor zijn Fiat 500 Abarth gekocht. Het moest de autoradio vervangen zodat hij met bluetooth muziek kan beluisteren en kan navigeren vanaf zijn telefoon. Het mooie paneel werkte visueel wel maar er kwam maar geen geluid uit. ij had al verschillende bedradingsdiagrammen opgevraagd en hier en daar navraag gedaan bij experts; zonder resultaat. Vandaag gingen we er samen eens zorgvuldig opnieuw naar kijken. Na 4 uren alle draden nalopen en verschillende bedradingswijzigingen proberen lukte het uiteindelijk om het console aan de praat te krijgen. Eind goed, Sam blij.

Vanavond hadden we een aantal vrienden op bezoek om het nieuwe jaar met elkaar te openen. We zouden vorige week al bijelkaar komen maar toen raakte Ingrid ziek. De griep is zo goed als over en Ingrid had monchoutaart en heerlijke hapjes gemaakt. De avond was erg gezellig en met zijn zessen hebben we gepraat over onze plannen, activiteiten, geloof en vriendschap.
 

De route die we vanmorgen wandelden heb ik in de app en website MapMyWalk even nagespeeld: 8,8km. De goudhaan, klapekster, koperwiek en boomklever bevonden zich tussen 1-2km, de valk rond het punt van 3km, de reigers en nonnetjes tussen 4-5km en de buizerd rond 7km (in onderstaand routekaart).
 

Vanmorgen scheen voor de verandering het zonnetje, en wij zagen 4 nonnetjes. Het is een eendensoort die komt overwinteren vanuit Rusland of Siberië. Deze vier zwommen in het Kromme Schusterkanaal van de AWD. Voordat we daar waren gearriveerd had de koperwiek, de torenvalk, de boomkruiper, de klapekster, de goudhaan, de kuifeend, de (witte) reiger, de aalscholver, de zwaan en op de terugweg ook nog de buizerd zich laten zien. De torenvalk ging model zitten in een kleine boom nadat hij hing te bidden in de lucht. Thuis gekomen waren er de vink en de koperwiek. De koperwiek had ik thuis nog niet gezien.


 


 

Voor de lunch in Gouda gingen we van het museum over Achter de Kerk naar restaurant Coco wat gelegen is in het Relais & Chateaux Weeshuis. Het is een hotel met restaurant in een prachtig oud stedelijk kasteeltje uit 1642. Het weeshuis is opgericht in 1599. Aan de wand hangt een schilderij met vermoedelijk de raad van het Weeshuis Gouda.
We kozen voor een lichte lunch en een glas wijn. In zo’n entourage is de beleving van het 5 meter hoge klassieke restaurant met modern interieur zeker de moeite waard.
 

Achter de Kerk (dat is echt het adres) ligt het Museum Gouda met een verzameling schilderijen van Paul Arntzenius. Hij was niet alleen schilder maar ook kunstverzamelaar. Er hangen twee mooie werken van dames die achter een tafel aan het schrijven zijn. de schilders hiervan zijn Willem Bastiaan Tholen (links, portret van Coba Tholen-Muller) en Piet Meiners (rechts, portret van Cobi Arntzenius-Witsen). Ze zijn hieronder afgebeeld. Het schilderijtje naast de portretten is een gezicht op Veere van Theo Van Rysselberghe. Ook was er een hele expositie van schilderijen met Nederlandse steden (en wolken).
Bij binnenkomst op de karakteristieke bruggetjes en poortjes waan je je al helemaal in een stad van een paar honderd jaar terug. Het is een prachtig museum met aan het einde ook nog eens een verzamelingen porseleinen vazen. Die werden destijds in Gouda gemaakt.

De grote kerk in Gouda, de Sint-Jan, is zeer bekend vanwege de 72 glas-in-lood ramen met prachtige afbeeldingen die Bijbelse en andere geschiedkundige verhalen aangeven. Terwijl de organist het orgel ietwat saaie melodieën liet blazen, hadden we voor onszelf tijd genomen om de prachtige ramen te bekijken.