De zaalcompetitie van de hockey zit er weer op. In februari was ik al scheidsrechter bij een aantal veldwedstrijden van de D1 en H1 teams. Vandaag was het voor de echte competitie en speelden zowel de D1 als de H1 tegen de eerste teams van FIT. Samen met een collega-scheidsrechter floot ik de wedstrijd van de D1. Van de H1 nam ik de foto’s. Beide wedstrijden eindigden in gelijkspel.
Hockey is plezier voor jong en oud. Ik hoor nu bij de laatste groep die samen hockeyen bij de 60+ en met enthousiasme het spelletje spelen. Zo is er ook hockey voor spelers met een beperking: de G-hockey. De trainers hadden me gevraagd om foto’s te maken van de spelers voor promotie doelen. Enthousiasme valt ook op bij deze groep hockeyers. Foto’s maken was een prachtige gelegenheid. Uit respect voor de spelers en hun ouders laat ik hiervan geen foto’s zien. Die zijn te zien op hun Hisalis G-Hockey Instagram en Facebook naar eigen keuze. Bij thuiskomst had ik ruim 550 foto’s te verwerken waarvan 362 overbleven voor een kleine bewerking. Die ene foto van de heggenmus die ik thuis nam kon er dan ook nog wel even bij.
De dijk langs het IJsselmeer bracht ons uiteindelijk in Edam. Onderweg ontdekten we dat het museum niet open is op vrijdag, helaas. We reden door het pittoreske dorpje en zochten naar restaurante De Fortuna, genaamd naar een schip van het achterkleinkind van de eerste eigenaar. De Fortuna heeft de oud-Hollandse interieurstijl bewaard waardoor je jezelf toerist voelt in eigen land. De lunch was oké alhoewel mijn pistoletje met zalm beboterd was met avocado-spread (had beter moeten lezen). Ingrid’s keuze met mosterdsoep pakte veel beter uit. We komen een keer terug want Edam is een prachtig dorp met karakteristieke huizen en natuurlijk voor het Edamse museum.
Omdat Zwaag dicht tegen Hoorn aan ligt dachten we het bezoek aan Edelga te combineren met het museum van Hoorn. Ook Edam heeft een leuk museum en we besloten naar Edam te gaan. Ik wilde wel graag langs het IJsselmeer rijden omdat ik de A7 nu wel zo’n beetje ken, de wegen langs het meer niet. Ook in Hoorn was ik nog nooit geweest behalve dan bij de hockeyclub met de jongens. Hoorn heeft een bijzonder mooi oud centrum met grachtjes. We reden langzaam door het oude stadje naar de weg over de dijk en kwamen bij Schardam langs een natuurgebied met veel watervogels waaronder de bergeend. Door het prachtige weer met helder zonlicht kleurden de lucht en landschap vrolijk en maakte de beleving idyllisch.
Al een lange tijd wil Ingrid graag een pergola op het terras om de blauwe regen te begeleiden. In de afgelopen weken hebben we overlegd hoe die er dan uit moest zien: hout, ruw hout, kastanje palen, staal of aluminium. We zijn er uit: geen hout. maar (zwart) staal zoals op Corfu. Maar waar krijg je zoiets want dat koop je niet in deze maten. We vonden het bedrijf Edelga in Zwaag, bij Hoorn. De eigenaren zijn een jong stel met een prachtige presentatie op hun website van hun portfolio. We maakten een afspraak en vanmorgen bezochten we hun bedrijf. We legden ons probleem voor met een eenvoudige schets en al gauw lag de oplossing op tafel. Edelga gaat voor ons een pergola op maat maken van cortenstaal. Dit type staal heeft een roestlaag die het ondeliggende staal beschermd. Het deed ons denken aan het staal van Richard Serra zoals dat te zien is in Wassenaar en Bilbao.
