De restaurants mogen weer open en dat wilden we meteen vieren. Ingrid had gereserveerd bij Olivijn in Haarlem. Het beviel ons goed om ‘s middags de lunch te nemen. We kregen een 5-gangen menu geserveerd met prachtige gerechten. De entourage was bijzonder fraai. Het personeel was zeer bekwaam en vriendelijk, de kok had prachtige nieuwe smaken gecombineerd en de locatie leek wel een sjieke zaal uit het Frans Hals museum. We genoten van deze gelegenheid. Een echte aanrader als je de portemonnee even wat wijder open trekt maar eerlijk is eerlijk, zelden zo lekker gegeten.

 

Rondom kerst proberen we met eigen gezin samen aan een kerstdiner te gaan. Vanwege corona is de datum wat vroeger dan in andere jaren maar wel bij Tante Kee. We genoten van 4 gangen met bijpassende wijnen. Eén dilemma was dat de gereserveerde tijd samenviel met de start van de F1 race waarbij de strijd om het wereldkampioenschap ging. We gingen gezellig aan het diner waarbij Sam en Noud tussendoor even keken hoe de race er voor stond. Het begon met heilbot, gevolgd door coquilles en het hoofdgerecht was van hertenrugfilet. Het nagerecht was pompoen met chocolade-ijs. Het smaakt uitstekend en het was uitermate gezellig met elkaar in gesprek te zijn. We namen maar geen koffie of thee omdat inmiddels de race zo spannend was geworden dat het verstandig was om die thuis af te kijken. En dat was maar goed ook want in de laatste ronde heeft Max Verstappen de race naar zich toe getrokken waarmee hij wereldkampioen werd. Het gejuich wat thuis volgde was niet gepast geweest in het restaurant.

 

We sloten de dag af met een heerlijk etentje in Deventer bij restaurant Jackies (New Tork City). We hadden op tijd gereserveerd want het restaurant is populair en dat had een reden. Ten eerste was de bediening voortreffelijk en het eten ook bijzonder fijn. Na steaktartaar, sashimi van gekonfi jte aardpeer, kreeft en hertenbiefstuk vertrokken we naar Friesland om onze ouders te bezoeken.

Vanuit het rijksmuseum reden we door Enschede, mijn studiestad, richting Delden naar landgoed Carelshaven. We hadden geboekt met een 5-gangen diner en dat was een bijzonder uitje in een restaurant met een Michelin ster. We hebben genoten van de gerechten en de geserveerde wijnen. Het meest opvallende gerecht van wild zwijn met een smaak die we totaal niet verwacht hadden. Het was een geslaagde avond. Vanwege de nieuwe corona-maatregelen begonnen we vroeg zodat we om 20:00 uur het restaurant konden verlaten. Tussen de middag hadden we weinig gegeten en gelukkig was het vroeg donker zodat je minder tijdbesef hebt en het lijkt alsof je een hele avond tafelt.
 

Een online bestelling van 75 euro zou nog eens 90 euro kosten voor transport. Dat konden we beter besteden en daarom reden we zelf naar Cothen om de bestelling af te halen. Omdat we toch in de buurt van Amerongen waren besloten we bij kasteel Bentinck te lunchen. We waren er al in de zomer en nu wilden we toch een eten in de paardenstal. Tussen de paardenkoppen genoten we van forel en hert. ‘s Middags reden terug langs Bunnik en Baarn. Zo was de dag gezellig besteed.
 

Na een geweldig mooi paasweekend wilden we als bevriende gezinnen, Petra, Rein, Ingrid, Auke & kids weer eens bij elkaar komen. De afspraak in augustus moesten we laten schieten vanwege positieve corona testen maar nu was iedereen weer schoon. Gisteren hadden we de gashaard al vernieuwd en de drukregelaar aangepast zodat we deze avond weer konden opwarmen rondom de haard in de zitkuil. Het was een geweldig mooie avond met heerlijk eten en drinken en onderling vertier. Noud ging verkleed in zijn feestpak en Sam verkleedde zich als mime speler. Later op de avond hadden we nog een schermpje er bij met de voetbalwedstrijd Nederland – Montenegro, een WK-kwailificatie die met 4-0 werd gewonnen. Kortom, het was een reuze gezellige avond.




 

Met ouders en kinderen vierden we vandaag mijn aanstaande verjaardag. Na een gezellige middag met onze ouders vertrokken we met elkaar naar Lowietje aan de Kaag. Hier genoten we met elkaar van lekker eten en mooie wijntjes. Bij het nagerecht kwam er heus vuurwerk op tafel en werd er gezongen. Het werd een geslaagde verjaardagsviering met de familie.
 

Tussen de middag lunchten we bij de nieuwe restaurantketen Lowietje (aan de Kaag). We zaten 1 meter van het water waar continue plezierboten voorbij trokken. Ingrid ging voor boerenbrood met avocado, boerenbrood met rucola-kaaskroketjes en een soepje van de chef. Zelf koos ik brood met gebakken biefstukpuntjes, bospaddenstoelen, ui, taugé en geroosterde nootjes. Na een week van regen en hoge vochtigheid was het erg prettig om weer buiten op het terras te eten.

Tante Kee kenden we al maar Tante Koosje nog niet. Na het bezoek aan CODA in Apeldoorn, de wandeling in het kroondomein rond Het Loo en een flitsbezoek aan Loods 5 in Amersfoort gingen we naar Tante Koosje in Loenen aan de Vecht. We genoten van mooie amuses, tonijn tartaar, schol, polderhoen, kersendesert en kazen. Bij de kaas kreeg ik een opvallende aparte wijn, eigelijk een soort sherry: de Macvin du Jura. Het diner beviel ons goed. Toch gaan we volgende keer weer naar Tante Kee ondanks dat Tante Koosje een Michelin ster heeft.

Bad Kleinkirchheim heeft ons veel plezier gegeven en de afgebroken vakantie van vorig jaar weer goed gemaakt. Het was voor ons als familie met vriendinnen heel waardevol om deze herinneringen samen te maken. Het verblijf stond in het teken van samen activiteiten ondernemen en met elkaar plezier maken. Dat is gelukt en we kijken dankbaar terug naar een intensieve week van ontspanning en gezelligheid.

Vorig jaar aten we bij Adriana en ontdekten we dat bij het bestellen van steak voor meerdere personen de ober met een karretje komt en met een bel aankondigt dat de steak gearriveerd is. Dit jaar wilden we dat ook beleven en de Tomahawk werd geleverd na het voorgerecht van zalm, carpaccio en octopusringen. De ober sneed het vlees aan tafel en serveerde het vers aan tafel. Het vlees was heerlijk gekruid en we lieten het ons goed smaken. Het werd een feestelijke avond die we afronden met een voor iedereen passend nagerecht.

De Brunnacher Höhe ligt om de hoek en is vanuit onze vakantie-woning te zien. We waren er nog niet eerder geweest en namen de lift naar de hoogte van 1908m om vervolgens op de bergtop een paar kilometers te wandelen. Vanaf dit punt kun je zowel de Mallnock (dichtsbijzijnde top), de Klomnock en de Falkert duidelijk waar nemen. Het uitzicht is opnieuw prachtig. Ook in omgekeerde richting kunnen we vanaf de bergtop de vakantie-woning zien. Na een korte wandeling genoten we in een dubbele ligstoel van een drankje en wat hapjes.


 

Op vrijdag vertrokken we richting Oostenrijk voor een korte vakantie in Bad Kleinkirchheim. We hadden besloten om een tussenstop te maken in de buurt van Regensburg. We vonden een kasteelhotelletje in Heitzenhofen. De ruim 760km zou ons over de helft van de 1150km duwen waardoor we volgende ochtend rustig het laatste stuk konden rijden. Onderweg maakten we een aantal korte stops en was de route over Dortmund plezierig en rustig. Aangekomen op Heitzenhofen hadden we eigenlijk wel trek in een maaltijd. Tegenover het hotel was een restaurant die voor die avond een heus 6-gangen menu in petto had. Er was nog een tafel vrij en we konden aanschuiven nadat we even hadden gecheckt of die 6 gangen “normale” porties waren. Met passende wijnen voelde het diner on-Duits aan maar hebben we genoten van de mooie gerechten en wijnen. De sommelier die een eigen tafel had stond na het eerste gerecht op en begon zachtjes een verhaal over de wijnen. In eerste instantie dachten we dat de beste man even de weg kwijt was want wie gaat nu midden in een grote tuin staan en een betoog houden die niet hoorbaar was. Het bleek een aardige man die gewoon luider had moeten praten. Hij kwam bij ons aan tafel nog de wijnen toelichten en bijschenken.
De nieuwe S60 deed zijn taak uitstekend en hield zich niet in met een skibox op het dak. De snelheid beperkte ik wel tot 135km/u.

Restaurant Bentinck is vernoemd naar Graaf Godard van Aldenburg Bentinck, die zich in 1879 op Kasteel Amerongen vestigde. Het kasteel speelde een belangrijke rol in het verleden. Het zijn in 1286 de gebroeders Henric en Diederic Borre, die toestemming vragen aan Graaf Floris V om bij het dorp Amerongen een versterkt huis te bouwen en zijn zo de grondleggers van het nu ruim 700 jaar oude kasteel (bron: wandelpaden.com). In 1918 werd het kasteel bezocht door de Duitse Keizer Wilhelm II. En, vanmiddaag waren wij er te gast. We kregen prachtige gerechten met een passende wijn geserveerd. Ondertussen genoten we van het uitzicht over de tuin en het kasteel.


 

In 2010 waren we met het hele gezin op Corfu (Barbati) aan de noord-oost kant. We bezochten toen samen met een gezin uit Leeuwarden restaurant “The White House”. Naast dat het eten heel goed was, was de boottocht er naar toe een hele belevenis. We werden toen opgehaald met een rubberboot met 2x250pk, en dat ging snel. Om nu weer naar het Witte Huis te gaan was ook een beetje sentiment. Intussen was het restaurant een stapje hoger gegaan en kun je er heel culinair (vis) eten. De derde en vierde foto op de vierde rij van dit blog item zijn van het bezoek op 31.07.2010 – Corfu (1).