Ee tijdje geleden kregen we van de buurman die in de bloementeelt zit een doss bloembollen. Ingrid heeft ze in de plantenbak en rondom in de tuin geplaatst. Ze staan volop in de bloei en zo ook de malusboom. In de roze bloesem doen de hommels hun werk. De tulpen staan te pronken in de zon en hun schelpen zijn doorschijnend met het mooie zonlicht. Het geeft een vrolijke kleur aan de tuin.
Mijn moeder had via de gebruikelijke souffleur gevraagd wat ik voor mijn verjaardag zou willen hebben. Tja, eigenlijk heb ik geen dingen op mijn verlanglijstje. Of toch? Twee jaar geleden wilde ik mijn tuingereedschap vervangen met accu-gestuurde middelen. Het was er nooit van gekomen. Vandaag schoot het me te binnen. Ingrid en ik gingen naar de dealer van STIHL, het merk voor goede apparaten. We kwamen voor de heggenschaar die mijn moeder me wilde geven. We kwamen thuis met inderdaad de heggenschaar maar ook met een nieuwe grasmaaier, grastrimmer en hoogtesnoeier. Alle apparaten werken op dezelfde accu. Het gras is gemaaid. Als ik de heggenschaar officieel op mijn verjaardag krijg, zal de heg het voelen.
Het gras naast de schuur was veranderd in mos. Het werd hoogtijd voor iets anders. Omdat we nog oude klinkers op voorraad hadden leek de oplossing eenvoudig: bestraten maar. De voorraad bleek voldoende. Met regelmatig de rug strekken en houding wisselen zat het straatje er aan het einde van de dag in. Daarna moesten de kieren worden gevuld met breekzand. Met de ware elektrische step drukten we de klinkers op hun plaats.
Om de border bij de schuur te vullen, togen we vanmorgen naar tuincentrum & sierbestrating De Oosteinde in Hillegom. Wat een gemoedelijke zaak is dat. We konden een restant Moräne keien meenemen, per kilo in een emmertje gewogen en in een aanhangwagen geladen. In eerste instantie vroeg ik of men het kon brengen. Nou, wil je dat echt zei de eigenaar, voor €70? Heb je een trekhaak? Neem dan even de aanhanger mee. En zo reden we met 319kg keien terug naar huis. Thuisgekomen hielp Sam met uitladen en later met de aanleg. Onderweg was het toch nog redelijk druk aan het worden vanwege de bezoekers aan de Keukenhof. De aanleg duurde niet lang en zo hebben we het beeld van Esquibien in onze achtertuin.
De vosjes komen weer in de tuin. Dat is een verbetering ten opzichte van een jaar geleden toen we weinig vlinders meer zagen. De officiële naam van de klein vos is: Aglais Urticae.
Nu ik vanuit huis werk is het fascinerend te zien hoe veel vogels in eigen tuin rondvliegen. Omdat de camera altijd klaar ligt dacht ik tijdens lunchtijd even een paar foto’s te schieten van de merel en de leeuwerik.
Vandaag is het opnieuw mistig en druilerig, en koud bovendien. Met de camera naar buiten zit er niet in. Maar gelukkig komt de kleru naar ons toe: de parkparkiet heeft zijn kruidenier in onze tuin gevonden en trakteert zichzelf ruim. Zijn bek zit onder het lekkers van de vruchten die hij ongevraagd uit de boom pikt.
Vanmiddag arriveerde de Einhell GC-GP 6538 tuinpomp van 650W en 3,6Bar. Om het regenwater uit de put te gebruiken voor besproeien van de tuin was de zwengelpomp ontoereikend. De installatie op het nieuwe bordes van de put verliep vlot. Alleen het daadwerkelijk water omhoog pompen lukte maar niet. Ik heb daarna het zuigstuk onderaan de slang verzwaard waardoor de drijvende terugslagstop van het zuigfilter onder water bleef, waarschijnlijk op de bodem van de put. En voila, met een hogere druk dan normaal op de waterleiding kon het opgeslagen regenwater zijn weg in de tuin vinden via de normale tuinslag.
Met superwarm weer zit Borre in een zwart rompertje in de tuin. Die beschermt zijn operatie wond tegen zijn eigen tong. Hij herstelt goed en is weer vrolijk. In de tuin kleuren de bloemen prachtig roze, rood, wit, blauw en paars. De donkere achtergrond geeft de bloemen extra accent en dat accent is met de Lightroom nog een beetje sterker te maken. Dat geeft een mooi effect.
Als we in de tuin zitten horen we voortdurend jonge vogeltjes piepen. Vanavond zagen we de pimpelmeesjes vliegen en spelen. Ze verstoppen zich en jagen achter elkaar aan om vervolgens weer naar de mama-boom terug te gaan waar hun nestje was. Ook de duif geniet maar weliswaar vanaf het hoogste punt.
We zijn in ons element; vanmorgen om 8:00 uur stond de chauffeur voor de deur met de vuurtafel. In Nederland is de handel er in nogal wisselvallig met veel beloftes en weinig response. Na enkele pogingen hebben we de vuurtafel in Duitsland gezocht en besteld. De levering is van www.gasprofi24.de die vlot reageerden op onze vraag en betrouwbaar bleken in de levering. Na het installeren van de gasslang, ontsteking en gasfles hebben we de vuurtafel getest. ‘s Avonds bij de schemering hebben we gezellig gebabbeld met de kids en wat gedronken. De zitkuil is nu klaar.
In de weken tijdens het werken in de zitkuil waren er verbazend veel bijen om me heen. Met het warme weer waren ze vandaag weer actief en deden hun werk in onze bloemen. Tijd voor de macrolens: van de 150 foto’s bleven er 3 over. En dan was er ook nog de sprinkhaan of iets dergelijks.
Basaltsplit 8-11mm, een chique woord voor zwart grind. Om onkruid te weren hebben we vandaag kleine zwarte steentjes tussen de planken van de zitbank gelegd. Het split liet wel een beetje af vanwege het gruis. Het was even een priegelwerkje maar het is gelukt. Ook hebben we wat extra planten aangebracht waaronder een bananenplant met grote bladeren.
Het is bevrijdingsdag en daarom staan we in de eerste plaats stil bij de verworven vrijheid die we te danken hebben aan hen die dapper streden in 1940-1945. Omdat het vandaag een vrije dag is hebben we ons in de zitkuil geworpen om de bestrating te leggen. Het is gelukt. Ingrid en ik gingen samen het straatwerk leggen en meteen insmeren met zand en steentjes. Hierdoor ligt het als een dijk.
Op Koningsdag werkten we lekker door aan de zitkuil. Vandaag begonnen we met het aanbrengen van de zitplankjes. Het hele binnenwerk is van KLP. Voordat we begonnen moesten we nog een buis plaatsen door de binnen- en buitenring waar straks een gasslang door heen moet voor de vuurtafel. Dat was even een stoffig klusje. Sam en ik zaagden eerst 80 plankjes waarvan de randjes vervolgens door Ingrid en Noud werd geschuurd voordat we ze monteerden. Rond 16uur waren we ver over de helft en besloten we dat het tijd werd een toost uit te brengen op deze feestelijke dag en daarmee de zitkuil officieel te openen.
