Vandaag ben ik zestig jaar geworden. Familie en vrienden belden, appten of schreven lieve wensen naar mij toe. Het klinkt wel heel oud maar leeftijd is relatief en tijd is niet een constante. Wat telt is kwaliteit in de vorm van liefde die je ontvangt en mag delen met mensen om je heen. Tijd kun je uitdrukken in jaren, maanden, dagen, uren enzovoort. Zou je dankbaarheid ook kunnen uitdrukken in “gratitude” uren, net zoiets als accu vermogen in kWh maar nu kGh:, “kilo Gratitude hours“. Als er voor elk uur 1 Gratitude is dan is mijn dankbaarheidsvermogen nu ongeveer 526kGh ofwel 0,5MGh. En die van jou?
 

Onze jongste telg is vandaag 21 jaar geworden. Dat is opnieuw een gezegende mijlpaal in ons gezin. Eenentwintig jaar geleden beviel Ingrid van de kleine baby in het LUMC in Leiden. ‘s Avonds mochten we al weer naar huis waar opa en oma de oppas hadden over de twee oudste kinderen. De volgende ochtend kwamen zij hun kleine broertje bewonderen. We hebben er mooie herinneringen aan en verhalen van. Kleedden we de baby toen in een rompertje, nu is het een maatpak geworden. Hij gaat nl. voor zijn studie een stage doen bij Van Lanschot Kempen in Amsterdam.
Afgelopen weekend vierden we zijn verjaardag al in ons favoriete restaurant. Vandaag is het dan zover. Noud, gefeliciteerd met je verjaardag! We wensen je de zegen van God toe op je levenspad, samen met Sanne.

Onze jongste telg, Noud, wordt bijna 21 jaar. Dat wilden we op een bijzondere manier met hem vieren. We reserveerden bij Tante Kee waar ze al feestelijke ballonnen op tafel hadden geplaatst. Annelot had kadootjes voor Noud meegenomen. Daarna kon de maaltijd beginnen en genoten we van 4 gangen met extras tussendoor. Het deed ons goed smaken en het was een geslaagd verjaardagsetentje.


 

Vanmorgen gingen we met Noud en Sanne naar Friesland om onze ouders te bezoeken. Vandaag zou de verjaardag van mijn vader en stonden we er bij stil met appeltaart tijdens het varen. We hadden nl. met de ouders afgesproken om te gaan varen in de sloep van opa en oma. Met de 30 graden Celsius en een lichte bries was het zeer aangenaam op de Friese wateren van de Alde Feanen bij Earnewâld. Opa zocht een route van ongeveer 23km langs polders en mooie locaties. Noud en Sanne waagden nog een sprong in het water. Na de vaartocht aten we gezellig met elkaar in Earnewâld.


 

 

Afgelopen week vierden we onze 32ste trouwjaar. Vandaag zijn we 32 jaar getrouwd. We zijn dankbaar voor alle zegeningen en de bescherming in ons gezin door alle jaren heen. Steeds hebben we ons vertrouwen in God gesteld en is onze trouwtekst profetisch geweest (Psalm 5:12-13):
      12 Maar verheugen zullen zich allen die bij U schuilen,
      altoos zullen zij jubelen, daar Gij hen beschermt,
      en in U zullen juichen wie uw naam liefhebben.
      13 Want Gij zegent de rechtvaardige, o Here,
      Gij omgeeft hem met welbehagen als met een schild.

Op slechts korte afstand ligt nog een slot bij Münster, nl. Burg Hülshoff. Na een acculaadrit van drie kwartier langs Greven arriveerden we bij dit kasteel. We hadden gehoopt dat we hier iets konden eten of drinken maar er waren twee bruidsparen die hun trouwfeest hier vierden. Na een leuke wandeling in het kasteelpark reden we naar Nienberge om bij een bakker broodjes voor onderweg te kopen. Dat laatste werd een broodje nuttigen in de bakkerij toen het enige tafeltje vrij kwam. Daarna namen we afscheid van Annelot en reden we terug naar huis. Het waren drie mooie en intensieve dagen van Wageningen naar Arnhem en naar Münster.

In december 2022 boekte ik Hotel Wilkinghege bij Münster. Gisteravond kwamen we hier aan en had ik niet vermoed dat het hotel maar 10 minuten rijden bij Annelot vandaan is. Het hotel ligt op de route naar Enschede aan een grote weg maar toch stil en rustgevend. Bij aankomst, Annelot was bij ons, genoten we van de omgeving en een drankje op het terras voor het mooie slot. ‘s Avonds genoten we van een mooi diner in de hoge eetkamer. Het slot is chique ingericht en is zijn 4-sterren zeker waard. Na het verblijf in het hotel afgelopen nacht haalde ik vanmorgen Annelot op en hadden we gezamenlijk ontbijt in de kelder van het hotel.
Naast het hotel ligt een golfbaan en is het landelijke omgeving met veel vogels waar onder de slechtvalk (die zich helaas maar heel kort even liet zien).

‘s Middags liet Annelot ons een stukje Münster zien. We rden naar de Westfälische Wilhelms-Universität van Münster, ook wel bekend als het slot van Münster. Achter het slot is een hele mooie botanische tuin met kassen, een vijver en hele bijzondere boomsoorten. In één van de kassen hadden we even een déja-vu van Costa Rica vanwege de planten met enorm grote bladeren. We genoten van het uitzicht en van een appel en drinken. De tuin had een typisch universitaire opzet want bij elke bloempje of boompje stond een bordje met de naam in Latijn en Duits. Ne het waren er heel veel.

Na de wandelingen bij Groot Warnsborn reden we naar Annelot in Münster. We dachten al in de buurt te zitten maar het was toch nog bijna 2 uren rijden. Na 60km gereden te hebben (van de 160km) belanden we in een file op snelweg 3. De alternatieve route bracht ons over de 473 langs Bocholt, Borken en door Merfeld op de snelweg 43 naar Münster. We hadden enige vertraging maar werden opgewacht door Annelot. We dronken koffie en aten lekkernijtjes. Na de versnaperingen gingen we naar het grote slot van Münster met de grote botanische tuin.
De volgende dag bleek de accu van Annelot’s auto leeg en konden we haar helpen de accu weer aan de praat te krijgen. We hadden startkabels gekocht en extra benzine voor een acculaadrit. Met behulp van de Volvo accu lukte het helaas niet omdat de auto vol electronica zit die gemakkelijk geschadigd kan raken. We konden een grote accu lenen bij garage Pitstop, bijzonder hartelijke medewerkers. Tijdens de werkzaamheden blokkeerden we het fietspad (i.p.v. de grote weg) en was Ingrid’s moeder, Annelot’s oma, onze verkeersregelaar. Ze toverde vaak een lach op het gezicht van de Duitse fietsers die zich klaarblijkelijk ergerden aan de Hollanders die in de weg stonden. Eind goed, al goed.
 

Vanuit Landgoed Groot Warnsborn kun je mooie wandelingen maken rondom de Vijverberg en de Westerheide. We gingen gisteren al wandelen en zagen een reiger op jacht naar voedsel (zie volgend blog item Reigervoer). Vandaag maakten we een wandeling langs een poel op de Vijverberg. Onderweg zagen we de roodborst, zwartkop en een veldmuis. De spiegeling van het riet op het water en het licht door de bomen was fascinerend mooi.

Vanuit Wageningen reden door Doorwerth en Oosterbeek naar Landgoed en Hotel Groot Warnsborn in Schaarsbergen bij Arnhem. We maakten in deze omgeving mooie wandelingen en hadden een 6-gangen diner geboekt in het restaurant van het hotel. De nieuwe eigenaresse, die het hotel van haar ouders had overgenomen, verrastte het 55-jarig getrouwde stel met twee mooie borden met kunst. Het was een avond met heerlijke gerechten en een feestelijke viering. De volgende ochtend werd het ontbijt opgeluisterd met honing uit een verse honinggraad.
 

Nu we toch in Wageningen waren wilde ik even langs Hotel De Wereld rijden. Op zich geen opvallend hotel maar het heeft een bijzondere geschiedenis. Op 5 mei 1945 werd hier de capitulatie van Duitsland getekend door de Canadese generaal Foulkes en de Duitse generaal Blaskowitz. Hieraan vooraf, op 4 mei, waren de onderhandelingen over de voorwaarden op de Lüneburger Heide (in Duitsland). Wat was het geval? Eerder in mei had Montgomery de capitulatie van Duitsland aanvaard totdat generaal Blaskowitz zei dat het westen van Nederland daar niet onder viel. De Duitse generaal werd op het matje geroepen en dat leidde tot het tekenen van het capitulatie-verdrag in Hotel De Wereld in Wageningen. Deze ondertekening wordt gezien als de bevrijding en de beëindiging van de Tweede Wereldoorlog voor Nederland .
 

 (Onderste rij foto’s overgenomen van https://www.oorlogsbronnen.nl/)

Rondom Het Depot zijn prachtige tuinen aangelegd die voortkomen uit het onderzoek dat toebehoorde aan de universiteit die hier voorheen huisde. De verscheidenheid aan bomen en planten is ontzettend groot en fascinerend. De kleuren lichten zeer opvallend, zeker met het mooie zonlicht. De tuinen mag je niet missen als je hier op bezoek bent.

 

Deel van het bezoek aan Het Depot was een expositie van Laura Eckert in nabijgelegen Villa Hinkeloord met een beeldenoverzicht van Eja Siepman van den Berg die de Charlotte van Pallandt prijs won in 1978. Het maken van de prachtige beelden werd verduidelijkt met een video. Ze maakte beelden van brons en (Italiaans) marmer.

Om (verlaat) het 55-jarig huwelijksjubileum te vieren van Ingrid’s ouders gingen we een paar dagen Wageningen-Arnhem-Münster doen. In Wageningen bezochten we museum Het Depot. Het thema in deze beeldengalerij is het menselijk lichaam. Het komt in allerlei 3D modellen en materialen terug. Na een mooie rondwandeling in het museum en de villa lunchten we in het museumrestaurant Lineaus.