Vandaag is de dag van de wereldgezondheid: World Heath Day 2020 uitgeroepen door de WHO. Op vele plekken in de wereld worden de mensen bedankt die in de zorg werken voor de gezondheid van anderen. Nu het Corona-virus hard toeslaat wordt er van artsen, verpleegkundigen en zorgmedewerkers een enorme inspanning gevraagd voor een lange tijd. Vanwege het hoge besmettingsrisico wordt er bijzondere aandacht gegeven aan hun doorzettingsvermogen en tonen we allen respect voor hun inzet. Ook via mijn blog wil ik hen bedanken; dit is niet anoniem omdat ik sowieso 5 mensen persoonlijk ken in eigen kring die of op de IC, op in verloskunde, of in andere zorggebieden kennis, behandelingen, hulp en bijstand bieden. In deze bijzondere tijd is ook bezinning op maakbaarheid nodig. Daarom bid ik iedereen gezondheid en kracht toe in afhankelijkheid van God. De woorden van een goed verwoord gebed komen van de katholieke kerk uit Singapore en zijn iets aangepast weergegeven.
 

Om beweging te houden en de drukte van de zondag te ontwijken wandelden we vanmiddag met gepaste afstand van elkaar een rondje door de AWD. Het is een voor ons bekend rondje met een lengte van 5,7km. Onderweg was het gezellig kletsen en genoten we van de stralende zon. Het was nog warm ook.



 

Jawel, wij houden allerlei data bij om te vieren en zo ook vandaag. Het is 37 jaar geleden dat we elkaar ontmoetten. De jaren verkering hebben een goede brug geslagen naar een mooi huwelijk en een fijn gezin met inmiddels grote kinderen. We zijn bijzonder gezegend met elkaar en met gezin, familie, vriendinnen van de jongens en de vrienden om ons heen.
 

Rond één uur vanmiddag kwam Sam terug uit Zwitserland na een week snowboarden met zijn vriend in Laax. Het weer was uitstekend; op die ene dag na met die flinke storm. De mannen hebben de reis veilig afgelegd en ook het snowboarden verliep dit jaar zonder kleerscheuren. Fijn dat ze weer gezond terug zijn.

 

Vanmorgen vroeg feliciteerden we Sam met zijn 21ste verjaardag. Hij zit in Zwitserland om met zijn vriend en zijn familie te snowboarden in de omgeving van Laax. Van te voren kreeg hij alvast van Noud en Sanne zijn verjaardagskado. Die van ons was aan Lucas meegegeven voor een serie verrassingskados op de dag zelf. Sam, gefeliciteerd. Volwassen worden in Zwitserland is niet aan iedereen gegeven.

Vanavond kregen we bezoek van vriend uit Zuid-Afrika. Hij en zijn vrouw richtten in 1991 Beautiful Gate op in Kaapstad om kinderen op te vangen. Inmiddels is het werk uitgegroeid tot verschillende activiteiten die hulp integreert in de “community”. We hebben genoten van de warme ontmoeting en gesprekken. Toby en Aukje zijn bijzondere mensen en dat laten ze zien in hun werk en trouw naar de mensen om hen heen. In alles wat ze doen stellen ze de ander op een hoger plan en zorgen ze voor continuïteit door op tijd het werk aan de lokale bewoners over te dragen. Aukje richt zich met name op het werken onder jonge meisjes met “Dignity” en heeft recentelijk een boek geschreven “Durf te vragen”; een openhartig verslag van hun werk en de persoonlijke beleving die met name de pijn van lijden van jonge kinderen bloot legt. Het blijft fascinerend om meteen vanaf minuut één op dezelfde golflengte zit als je samen deelt over ons geloof in God terwijl we op zo’n grote afstand van elkaar zitten. “Wy hawwe in moaie joen hâwn”.
 

De weg naar de Tuschinski bioscoop ging via de Blauwbrug met uitzicht op de Magere Brug en de Hermitage richting het Rembrandtplein. Samen met Rein en onze beide zonen aten we eerst bij “rain” en konden we even bijpraten. We kwamen voor de film 1917 van regisseur Sam Mendes en dat was er eentje. De film is indringend en gaat over een gevaarlijke onderneming zien van twee soldaten die een vuurlinie moeten oversteken tijdens de Eerste Wereldoorlog. De beelden laten een rauwe oorlog zien waar over het algemeen minder over bekend is dan de Tweede Wereldoorlog. De oorlog is primitief, nat, koud, guur en gevaarlijk voor de soldaten en dat voel je in de film die als een GoPro de soldaten volgt door het slagveld.
 

Ingrid had een kamer in het oudste hotel van Nederland geboekt: het Grand Hotel De Draak in Bergen op Zoom. Op 7 mei 1397 werd Bergen op Zoom getroffen door een stadsbrand waarbij bijna de gehele stad afbrandde behalve De Draak. Vanaf 1406 wordt De Draak genoemd in de nieuw aangelegde stadsarchieven met de functie van stadsherberg. We overnachten “in het dak” van het hotel met prachtige oude balken. ‘s Avonds dineerden we in “De Hemel” met een collega en zijn vrouw. Bergen op Zoom is een mooie en gezellige oude stad met o.a. de Sint-Gertrudiskerk en de Markiezenhof die we beide hebben bezocht. Het oude stadhuis is ook een markant gebouw net als de overgebleven stadspoorten.

Vanmiddag gingen we Annelot en haar reisgenote Isolde uitzwaaien op Schiphol. De meiden gaan ruim 3 maanden naar Zuid-Amerika. Hun reis zal gaan naar Argentinië, misschien naar Chili, dan naar Peru, Columbia en Costa Rica. Vanavond vliegen ze naar Madrid om vanavond later de vlucht te vervolgen naar Buonos Aires. Ook opa en oma waren van de partij en zo ook vriendinnen van Annelot. Na het inchecken en afgeven van de baggage namen we afscheid. De reis is bijzonder boeiend en geeft hun de mogelijkheid om juist nu een geweldige ervaring op te doen en te genieten van het bijzondere landschap en mensen in het Zuid-Amerikaanse continent: “Disfruta el viaje”.





 

Om de zomervakantie af te sluiten spraken we vandaag af met onze vrienden. Na bijna twee maanden vakantieperiode was het bijzonder fijn om elkaar weer te spreken. Tegen de avond trokken we naar restaurant Woods in Leiden en genoten we van de bijzondere gerechten en van eten aan het water.
 

Met elkaar optrekken is altijd weer een groot plezier. Na de ochtendienst op maandag gingen we terug naar ons onderkomen terwijl de zes jongeren zich lieten rondslingeren in de achtbanen van Walibi.
Het NOS nieuws besteedde zondag een rapportage aan de conferentie en maakte opnamen van de sing-in waarvan ik een kopie heb bewaard, zie deze NOS website.

De pinksterconferentie is een festival voor christenen van alle leeftijden. Naast de diensten op het hoofdterrein zijn er jongerendiensten, tienerdiensten, kinderdiensten, sing-in, theatertent, seminars, compassion café, groot nieuws radio, mission expo, lektuurtent en nog veel meer. Op het terrein camperen ruim 20.000 mensen. Zelf huurden we een huisje 3km van het terrein vandaan. Onze jongeren en ouders trokken soms samen met elkaar op en genoten van de programma’s en activiteiten.

Het thema van de Opwekkingsconferentie was dit jaar “Dieper met de Geest”. Zo vierden we dit jaar Pinksteren, de uitstoring van de Heilige Geest, samen met Annelot en Sam en onze vrienden Rein en Petra met kinderen. Noud bleef thuis om op de Maltezers te passen. De conferentie was dit jaar bijzonder met goede sprekers (o.a. Henk Stoorvogel, Gary Haugen, Theo van de Heuvel, Ruben Flach) en prachtige seminars. Het begin van de conferentie op vrijdagavond stond even flink onder druk vanwege de dreiging van storm en onweer (code oranje) maar wonder boven wonder trok het noodweer voorbij.

De Dammetjes en Hooxies kwamen zaterdagavond samen om gezellig met elkaar te eten. De families waren compleet en de kids (inmiddels tieners en twintigers) speelden met elkaar “Family Charades“, een spel met de mobiele telefoon om te raden wat je bent of wat je doet. Het was leuk om dat samen te spelen en ouderwets gezellig.

Om Ingrid te verrassen hadden vriendinnen een kleine ontvoering georganiseerd. Vanmorgen vroeg stonden de dames voor de deur en werd Ingrid verrast met een dag acrylschilderen. Het was een geheime operatie die vandaag tot een zeer geslaagde dag leidde.