Vanmorgen luisterden we naar Hour of Power. Hierin sprak Bobby Schuller over vergeving met twee opmerkelijke punten: 1. Vergeving is een actie vanuit kracht omdat het moed vraagt om dat te doen, en 2. Niet vergeven komt vaak uit broosheid of zwakte omdat het ruimte geeft aan boosheid en rancune. Daarna kwam er een mooi interview met Rik Felderhof. Hij had net een boek geschreven dat is getiteld: “The Vatican Tales”. Hij vertelde over andere boeken, zijn leven als schrijver en zijn fascinatie over Jezus, de zoon van God. Hierover had hij samen met Cees Baan een boek geschreven geheten: “Simon, de buurjongen van Jezus” om zijn verbeelding van de kinderjaren van Jezus vorm te geven, best grappig en nieuwsgierig. Voor meer info, kijk eens op zijn website: https://www.rikfelderhof.nl/. Na deze uitzending rondde ik de foto’s af van gisteren en plaatste ze op dit blog. Toen dat er op zat gingen Ingrid en ik samen wandelen door de duinen naar het strand waar het enorm woei en het zand langs onze onderbenen schuurde. Er waren veel kite-surfers en dat gaf een mooi schouwspel.

 

Gisteren berichtte ik over zwart als contrast kleur met bloemen. Vandaag is het blogitem “Wit” genoemd en laat het zwaluwen zien die hoog in de lucht vliegen. Hoog vliegen betekent dat er mooi weer op komst is. Zwaluwen worden in de Bijbel ook genoemd in Psalm 84:4 waar staat dat de zwlauw haar jongen neerlegt bij een stoffig, bloederig en heet offerblok, of in de tempel. Dat is op zich niet een aantrekkelijk beeld. De Psalmist verwijst hier naar het punt dat de zwaluw de tempel in en uit mocht vliegen en zelfs daar ongestoord zijn nest mocht maken, En dat terwijl het voor de mensen een heilig gedeelte was. Met andere woorden in de Psalm wordt zo indirect verwezen dat de zwaluw dicht bij God mocht zijn terwijl de mens op afstand blijft. Tegelijkertijd spreekt de Psalmist het verlangen uit naar het zijn bij de Here God waar Hij woningen voor ons heeft.
Bij het fotograferen van de zwaluwen moest ik hier aan denken omdat deze dag de verjaardag van mijn vader was. Hij sprak vaak over de woning bij de Hemelse Vader. De zwaluwen in de lucht deden me zo denken aan de wederkomst van Jezus. Volgens 1 Thessalonicenzen 4:17 “zullen wij, levenden, die achterbleven, samen met hen op de wolken in een oogwenk weggevoerd worden, de Here tegemoet in de lucht, en zó zullen wij altijd met de Here wezen“. Mijn vader sprak er altijd over. De zwaluwen brachten Psalm 84 en 1 Thes. 4 weer in herinnering.
 

Naast het museumpark Orientalis ligt Begraafpark Heilig Landstichting. Het is een bijzondere begraafplaats die terug gaat naar 1906 en 1911, net als het museumpark er naast. De natuurbegraafplaats ligt in bosrijk gebied en is gelegen achter de Cenakelkerk, een oude pelgrimskerk. Bij de ingang van het park is een fontein met de “boom des levens”. Hieruit komen waterstralen als teken van leven die symbool staat voor het paradijs.

Van Beth Juda is het even een stukje lopen naar de Romeinse Straat in Jeruzalem. Het pad loopt via een geboortegrot, een herderstoren, een tollernaarshuis, een timmermans-werkplaats en dan via Karavanserai naar het Arabisch dorp. In het dorp zijn typisch Arabische woningen met kleurrijke interieurs en een moskee ingericht. Het park wil meerdere godsdiensten uit de regio belichten. Op de route is ook een mini-aquaduct te zien met vooral veel kikkerdril en kleine kikkertjes. In de Romeinse straat aangekomen is er het plein van Pilatus en een Egyptisch huis.

Het park van museum Orientalis in Heilig Landstichting heeft een aantal nagebouwde dorpen met woningen, een synagoge en werkplaatsen. Het Joodse dorp Beth Juda laat delen zien van Bethlehem met Joodse gebruiken waaronder ook een Pesachtafel.

Vandaag vierden we met Annelot haar verjaardag. Toen ze jarig was in mei zat ze vanwege corona-maatregelen vast in Guatemala. Nu ze weer terug is in Nederland gingen we met haar naar Heilig Landstichting. De Heilig Landstichting werd opgericht in 1911 door de Waalwijkse priester Arnold Suys. Hij wilde een aantal bijzondere plekken uit de Bijbelse geschiedenis van het Heilige Land tonen. Het park bestaat nog steeds en de plaatsnaam (wat eerst als een kahtolieke stichting begon) is zelfs Heilig Landstichting genoemd. Het museum heet Museumpark Orientalis. Het park begint met een klein museum waarin oude vondsten van boeken en stenen worden getoond maar ook leeftaferelen uit een vroege tijd. Bijzonder was wel dat het paradijs niet noodzakelijkerwijs tussen de Eufraat en de Tigris lag maar ergens tussen het huidige Irak en Ethiopië.

Ook vandaag zijn we er nog beduusd van. Het videootje van haar verrassende aankomst hebben we 10x afgespeeld. Je vraagt je af waarom die ouders niet zo enthousiast reageerden toen Annelot voor hun neus stond. Heel eenvoudig: we konden het even niet geloven. Vanmiddag gingen Ingrid en ik maar even uitwaaien met de twee Maltezers. Even napraten en genieten van een blauwe lucht en een blauwe zee. We beseffen dat God goed is. Hij stortte Zijn Heilige Geest uit met pinksteren. En Jezus zei nog in Joh.14:15-18 dat Hij de Trooster stuurt die altijd bij ons zal zijn. Zo hebben we Zijn bescherming voortdurend ervaren. Mijn moeder maakte me attent op het verhaal in Handelingen 12:6-17 waarin wordt verteld van Petrus die uit de gevangenis werd bevrijd door een engel. Bij het kloppen op de deur had het dienstmeisje dezelfde beduusdheid want Petrus stond voor de deur en: dat kan niet. Van deze belevenissen word je vrolijk en zeg je geweldig wat God heeft gedaan en doet.

Nadat Jezus was gekruisigd en opgestaan (Pasen) was Hij nog 40 dagen onder de mensen. In Handelingen 1:9 staat dat Hij naar de hemel opvoer en in vers 11 dat Hij op dezelfde manier zal terugkomen. Het bijzondere aan Hemelvaart(sdag) is dat het niet alleen over de hemelvaart gaat maar ook over de wederkomst van Jezus. In vers 12 staat er nog even zijdelings bij dat ze op dat moment op de Olijfberg waren.
Vanaf de Olijfberg heb je een mooi uitzicht over de oude stad Jeruzalem met de stadsmuur en de Gouden Poort. In de 16de eeuw is die poort door de toenmalige heersers dichtgemetseld (zie foto’s die ik in 1985 nam van de locatie). De reden hiervan was dat men de komst van de Messias wilde tegenhouden. In Ezechiël 44:3 staat beschreven dat Jezus als komende vorst door deze poort weer de stad zal in gaan. De profetische betekenis van Zijn wederkomst is genoemd in Jesaja 9:6: “Groot is zijn heerschappij, aan de vrede zal geen einde komen“. Voor degene die de Bijbel serieus nemen is hierin een toekomst beschreven die in de wereldgeschiedenis al enkele aanknopingspunten heeft laten zien. Hieronder vallen de komst van Jezus zelf, de terugkeer van Joodse mensen (vanuit de diaspora) naar Israel en de stichting van de staat Israel (b.v. Psalm 48). De tekenen van de tijd komen overeen met wat Jezus zei in Mattheus 24:34 en Marcus 13:30. De “Hemellanding” komt dichterbij en het is goed om dit geloofsperspectief te zien en hoop te hebben op een ontmoeting met Jezus. Dan is er ook een weerzien met allen die ons zijn ontslapen (1 Thessalonisenzen 4:16).


 

Het prachtige zonnige weer gaf vandaag vele zonuren in de zitkuil. De bloemen in de tuin staan in volle glorie in de zon en we spraken nog na over de kerkdienst, erg mooi, vaak gedurfd maar zeker Bijbelgetrouw. Voor degene die het niet kent: elke zondagochtend of RTL5. Ook vorige week was het bijzonder boeiend met Christine Caine over “De waarheid is sterker dan de feiten”, 3 belangrijke vragen die God stelde in het paradijs aan Adam en Eva.

De laatste maanden volgen we de kerkdiensten van Hour of Power online. Vanmorgen sprak Bobby Schuller over Marcus 4:3-20. De tekst in vers 15 sprong er uit en de prediking was zeer inspirerend en authentiek. Eerst heeft Jezus het over het zaad dat op de weg valt. Hij zegt: “Het zaad is het Woord van God”. Als het Woord van God wordt uitgesproken over je leven, je hart, hoe reageert je hart dan? Als een weg? Als een steen? Als grond vol distels of als vruchtbare grond? Het zaad valt op de weg en wortelt niet. De vogels eten het op. Het hart van veel mensen is als die weg. Paden die keihard zijn. Links en rechts groeien planten, maar het pad loopt gewoon door. Velen van ons lijken daarop. We hebben ons verhard voor het geloof en ons hart is gekristalliseerd. Het is ijskoud geworden, hard als steen tegenover Gods Woord. We reageren met hardheid in plaats van met zachtmoedigheid. Zijn uitnodiging was om het harde pad te bewateren zodat het modderig wordt en het zaad kan wortelen. Laat God toe in je leven. en wees zacht voor de ander zodat ook bij de ander het woord van God kan wortelen. Erg mooi.

Met Pasen groeten gelovigen elkaar met: “De Heer is waarlijk opgestaan!”. Ik heb het al eerder geschreven en het blijft voor mij dezelfde overtuiging dat de opstanding van Jezus alles heeft veranderd voor mij. Als Jezus niet was opgestaan of als Zijn opstanding zou zijn verzonnen dan was de crux uit het hele christelijke geloof gehaald. Want dit is waar het nu juist om draait: Jezus heeft de dood overwonnen, het graf was echt leeg. Daarmee zei Hij “vaarwel” aan de duistere machten en bouwde Hij de brug voor ons om bij God de Vader te komen, zie Joh.14:6. Dat doel maakte dat Jezus zei dat Hij de opstanding en het leven is, zie Joh. 11:25. En dat maakt Pasen het feest van kracht, overwinning en bevrijding.

Op Goede Vrijdag staan we stil bij het lijden van Jezus. Hij werd gekruisigd op Golgotha en nam daarmee de zonden van de mensheid op zich. Het is niet alleen symboliek maar werkelijkheid in ons dagelijks leven. Jezus kwam als mens op aarde maar was de Zoon van God. Zo werd Hij aangekondigd en sprak Hij ook over zichzelf. Zijn dood leek een nederlaag, een teleurstelling en een einde te brengen aan Zijn bediening. Bij Zijn dood waren uitzonderlijke gebeurtenissen: het bleef donker, Zijn moeder Maria bleef rustig (ze had ook kunnen zeggen: laat Hem gaan, Hij is niet toerekeningsvatbaar), het tempelgebouw scheurde, er was een aardbeving en reeds gestorven mensen stonden op uit hun graf. In 1985 en 1990 was ik op die plek en het is indrukwekkend om op die locatie in herinnering te brengen wat Jezus toen voor ons deed en welke bevrijdende betekenis dat vandaag heeft voor miljoenen mensen.
 

Het is vier jaar geleden dat “heit” ons ontviel. Steeds meer schuiven de meest recente jaren van zijn ziekte naar de achtergrond en maken plaats voor mooie herinneringen van de tijd daar voor. Met het zelf ouder worden spiegel je je eigen vaderschap naar hoe hij was. En dat geeft een beeld van een actieve vader die altijd plezier haalde uit het contact met zijn kinderen, en vooral ook in onze tienerjaren. De dingen die we samen deden springen er nu uit. Dankbaar ben ik voor die goede zorg en beleving maar zeker net zo blij met de kracht die onze Hemelse Vader geeft door tijden van verdriet en rouw. Dat is wat God geeft door alle tijden heen zoals in het bijbelboek Jeremia 31:13 staat: “Dan verheugt zich het meisje in de reidans, jongelingen en grijsaards tezamen. Ik verander hun rouw in vreugde. Ik troost en verblijd hen na hun smart.“.

Met de invloed van corona in ons dagelijks leven zouden we bijna vergeten dat de lente vandaag is ingezet. De zon schijnt helder en de lucht is blauw. Het geeft even lucht om buiten te kunnen wandelen. Wandelaars houden gepast afstand als ze elkaar tegen komen, en het was druk omdat iedereen er even uit wil.
Buiten-zijn doet de dreiging niet vergeten want sommigen kúnnen niet denken aan lente. In directe vriendenkring is er een zeer pijnlijke en schrijnende situatie ontstaan; tijdens het verzorgen van een ernstig ziek familie-lid in Spanje blijkt deze patiënt bij het ondergaan van een zware chemokuur ook nog eens met corona besmet te zijn. Het verzorgen wordt daarmee quarantaine terwijl het vooruitzicht voor het familie-lid terminaal is. Het zet heel veel in perspectief. Vrienden in Spanje, Annelot in Guatemala, bedrijfssluiting voor eigen familie, bezoekisolatie voor onze ouders en afgelasten van normale schoolactiviteiten. De wereld staat op zijn kop. Onze houvast moeten we opnieuw zoeken bij onze Helper uit Psalm 121 en Psalm 34.
De wandeling samen met Sam en Anouk was heel fijn; met 2 camera’s konden we plezier halen uit elkaar fotograferen en even uitwaaien in de koude wind. Vogels floten weer, herten sprongen door de duinen en de watervogels zwommen door onstuimige golven. De 9km bewegen waren bovendien nuttig omdat onze (hockey)trainingen niet meer plaatsvinden en de spieren wel oefening nodig hebben.
 

Op dit moment is Nederland in onrust. En eigenlijk mondiaal is er ongerustheid over de gevolgen van het uitbreken van het Corona virus. Stichting Opwekking riep vandaag op om 13:00 uur vanmiddag gezamenlijk het nummer “Jezus is Overwinnaar” te zingen in zoveel mogelijk huizen in Nederland met daarna te bidden voor opwekking in Nederland en daarna voor bevrijding en herstel van Corona virus. Na de wandeling in de duinen waren we op tijd thuis en samen met Sam zongen we het lied en baden tegelijkertijd met vele Nederlanders. Het eerste veld met met gele bloemen laat de overwinningskleur al weer zien.
Zojuist kregen we bevestiging dat Annelot eerder thuis komt vanuit Guatemala 🇬🇹.