Tijdens de vakantie in en rondom Messanges hebben we zo’n 187 filmshots gemaakt die nu in dit filmpje zijn samengevat in 15 minuten.


Andere filmpjes zijn hier te zien.

De Tour kwam tijdens de vakantie wel erg dichtbij (zo’n 170 km bij locatie vandaan) en dat was een uitgelezen kans om op 15 juli de etappe Pau-Lourdes (152,5 km) te bekijken. Samen met Noud (de rest wilde niet mee) togen we om 8 uur richting Laruns om vandaar uit richting Col d’Aubisque te gaan. De gendarmerie liet alle auto’s niet verder gaan dan Gourette, zo’n 5km voor de top. We parkeerden de auto zo rond 11 uur op een mooi plekje steil bergop. Toen was het wachten geblazen. Eerst kwam de karavaan voorbij (rond 14 uur) met allerlei reclamegoed dat uit de auto’s wordt gegooid. Noud had een goede dag. Om 16 uur kwamen de tourrenners voorbij, eerst Jérémy Roy die als 3de eindigde, toen David Moncoutié die als 2de eindigde en daarna de Noor Thor Hushovd, de uiteindelijke etappewinnaar. De foto’s laten de renners in winnende volgorde zien. De NOS heeft een mooi filmpje van de eindsprint van Thor Hushovd. Ook Maarten Tjallingii en Bauke Mollema van Rabobank zijn vooraan in de etapperit (foto’s daaronder). In het peloton komen Rob Ruijgh en geletruidrager Thomas Voeckler voorbij. Laurens ten Dam zit vlak achter Rob Ruijgh. Het is echt afzien voor de renners maar een fantastisch spektakel als de renners op 10 cm afstand passeren. Noud bekeek de tour vanaf het dak van de auto.


 

Naast uitstapjes naar Spanje en Biarritz was een bezoekje aan het adrenaline-park voor de jongens een must. Eerst motorrijden en daarna het survival parcours op. Afhankelijk van leeftijd kon een aantal trajecten worden geklauterd en geklommen van verschillende moeilijkheidsgraad. Op een hoogte van 6-7 meter is het wel een prettig idee dat je veiligheidsbeugels bij je hebt die je ook verplicht bent gekruisd aan te haken. Met een eigen beugel kon een groot aantal kabelbanen worden afgelegd. Noud heeft de volgende dag nog een paar ritten op een quad gemaakt waarin hij niet schroomde het gas flink open te trekken. Wel stoer.

Vanuit Messanges was Biarritz vrij dichtbij en op de route naar Baskenland. Biarritz is een mondaine stad met een prachtige boulevard en mooie gebouwen. De oude haven (“le vieux port”) omringd door stijlvolle hotels en gebouwen levert het decor waarin van surfers met hun snelle boards de stad tegelijkertijd een sportieve uitstraling geven. Napoleon III was dat ook al opgevallen en hij maakte Biarritz vaak tot zijn zomerverblijf. Biarritz is ook de plek waar het bekende July Surf Festival wordt gehouden met surfers vanuit de hele wereld.

Vanuit Messanges lag een uitstapje naar Spanje voor de hand omdat het natuurlijk erg dichtbij ligt. Ik heb de blogtitel maar even aangepast omdat het Baskische denkgoed groot is aan zowel de Franse als Spaanse zijde. Allereerst hebben we een bezoekje gebracht aan het plaatsje Hondarribia met haar prachtige uitzicht over de oceaan en mooie wandelpaden langs de kust.
Daarna verder gereisd naar San Sebastian met haar prachtige (helaas gesloten) kathedraal, rustige kleine baai en mooie schone binnenstad.

De vakantie naar de Atlantische kust bij Biarritz, in Messanges, zit er op. Het Landes gebied is een ietwat saaie streek maar de oceaan biedt wel aardig vertier met zijn hoge golven. Na lange tijd weer eens een plek op een camping geprobeerd met name voor de contacten van de kinderen. Dat laatste was een succes; alle drie hebben met vrienden kunnen optrekken, Annelot’s vriendin is een aantal dagen bij ons blijven logeren en zo hadden we even een gezin met vier kinderen. De meiden vermaakten zich met opmaken, strand en vrienden terwijl de jongens zich vermaakten met boarden, tafeltennis, schieten en zwemmen. Papa en mama hebben een aantal boeken verslonden en van het strand genoten. De Fransen bewaakten het strand zeer streng: er mocht slechts binnen een beperkte zone van zo’n 60-100m worden gezwommen/geboard i.v.m. gevaarlijke stroming. Het fluitje van de strandmeesters klonk regelmatig en al helemaal toen de rode vlag werd gehesen. Je hebt dan de mooiste golven maar mag er niet in, jammer. Natuurlijk hebben we een aantal tripjes gemaakt, o.a. naar Biarritz, Spanje (San Sebastian), Tour de France en sportieve activiteiten. Hierover volgt gauw meer. Het was bijzonder leuk om bevriend te raken met een gezin uit het midden van het land. Met hen hebben we nog samen gegeten voor hun vertrek naar Nederland.

Met gezin zijn we even een weekendje naar Sauerland geweest, voor het eerst. We hadden niet echt op sneeuw gerekend maar beetje op gehoopt en werden er aangenaam door verrast. We zijn gaan skiën, snowboarden en sleeën bij een lokale piste. Het was heerlijk om even in de natuur te zijn, wel koud. Een filmpje van de bevindingen is hier.

Na het bezoek aan Burgerszoo was er nog tijd om even een bezoekje te brengen aan kasteel Doorwerth, in een prachtige locatie ten zuidwesten van Arnhem. Na een hapje en drankje in het voormalige oorlogsmuseum, nu kasteel cafe “de Zalmen” keerden we weer terug naar ons hotelverblijf.

Nog even een paar indrukken van Corfu, zie ook Corfu (1) en Corfu (2). Een prachtig eiland met Italiaanse trekjes qua kleur en flora. De prachtige stad Kerkyra doet is niet typisch Grieks en doet ons denken aan Jeruzalem en Tel Aviv. Het vliegveld van Kerkyra ligt pal aan zee en vliegtuigen kunnen bijna worden aangeraakt op de aanvliegroute. De zee is helder blauw en de tafereeltjes op het eiland erg leuk, zoals de oude dame in het plaatsje Episkepsi.

Nog een aantal indrukken van de vakantie op Corfu, met name van de natuur, zee en rotsen. Opvallend waren de dolfijnen die voorbij zwommen. Een aantal mensen waren de gelukkigen om net op dat moment een boot ter plekke te hebben. Desondanks keken de passagiers van de boot op de eerste foto net even de verkeerde kant op. Hoe mooi wil je het hebben?

In juli zijn we als gezin 3 weken naar Griekenland geweest op het eiland Corfu. Op de blog zal ik een aantal reportages laten zien. De vakantie was vooral ontspannen aan zee en voor de kinderen bij/in het zwembad. Daarnaast hebben we gevaren op zee met een redelijk vlotte boot, van rotsen gesprongen in zee, bezoek gebracht aan Kerkyra en verblijf van Sissi en nog veel meer. Het huisje was 50m van het strand en 30m van het zwembad. Het vervoermiddel was een Fiat Grand Punto; het reed maar niet het type auto waarvan je zegt: doet u hier maar een van. De pret lag vooral in lezen, zwemmen, lekker eten, varen, andere mensen ontmoeten en als gezin met elkaar optrekken.

Geen fotos maar wat berichtjes van allerlei aard. Afgelopen week was mijn eerste week op de nieuwe afdeling, enerzijds verkennend en anderzijds boeiend om weer met iets totaal anders aan de slag te gaan. Vrijdagavond hebben we Leen met zijn vrouw, Pedro met zijn vrouw en dochter ontvangen voor diner en gezellig bijgepraat. Gisteren is de hockey-competitie van Sam weer begonnen nu met een achttal talentjes in een team dat de eerste wedstrijd met 1-0 won. Daarna heb ik video nr 3 in elkaar geknutseld van de Griekenland vakantie. Vandaag zijn we naar Friesland geweest voor bezoek aan onze (schoon)ouders. En zo is het weekritme al weer aardig terug.

De derde week op vakantie (tweede in Kastro) was lekker eten, zwemmen, vissen, wandelen, lezen, schaken, genieten en samen dingen doen. Van de lijst van uitstapjes uit de Duitse Marco Polo Reiseführer hebben we slechts één ding gedaan: het kasteel in Kastro bezoeken, dat stond nog op de agenda van vorig jaar. Het boek was eigenlijk overbodig. Het kasteel met citadel (Chlemoutsi) uit 1220 werd gebouwd door Geoffrey I Villehardouin en was nog bijzonder goed in takt. Verder verraste de Griekse eigenaar ons met een reuzensouvlaki: 5kg vlees gespietst en heerlijk gegrilled. De ouzo en de verrukkelijke Kalamata olijven gingen vooraf, achteraf en tijdens de maaltijden heelijk door het mondje. De Franse familie verraste ons met een heerlijke maaltijd met gegrild lamsvlees en natuurlijk Bergerac en St. Emilion wijn (“dat Griekse spul is maar niks”) uit de locale Carrefour. De jongens vermaakten zich prima met vissen en krabbetjes vangen tussen de rotsen. De meiden probeerden alle nagellak kleuren (dat kan als je vader 4 fabrieken heeft over de hele wereld in veilige nagellak). Elke avond als er in de tuin werd gegeten en het donker werd, kwam een vos zich schichtig bij ons voegen om het lekkers te proeven wat hij op afstand al rook. Hij heeft aardig wat souvlaki en vis gehad, maar ook brood en chocolade.

Al 2x gevierd maar nu is het echt zo: Noud is 7 geworden, in Griekenland. Hij mocht zelf kiezen waar en wat we zouden gaan eten. Samen met onze Franse vrienden hebben we gegeten in het strandrestaurant van wie hij een prachtige badmintonspelset voor 4 personen kreeg, met een geel racket. ‘s Ochtends ging hij mee vissen op zee in het kleine bootje van de Griekse huiseigenaar.

Vanaf Zakynthos zijn we met de ferry naar de Peloponnesos gevaren (Kyllini) en vervolgens met de auto naar Kastro (aan zee). Onderweg hebben we bijzondere gasten ontmoet, dolfijnen, die zich volgens de locale mensen de laatste 2 jaar niet hadden laten zien. En nu, tijdens de bootreis duiken ze plotseling op, doen wat kunstjes en zijn weer weg. In Kastro hebben we weer intrek genomen in het huis waar we ook vorig jaar zaten. Meteen zijn we naar het strandrestaurantje gegaan waar we de heerlijke Griekse smaken weer hebben geproefd. De kinderen gingen meteen in zee zwemmen. De eigenaar van het huis was er dit jaar ook. Hij had een bootje en nam ons mee om te vissen met een groot net, vissen klaarmaken boven de rotsgleuven om zo de murenen te lokken en met de harpoen te schieten. Als grote verrassing kwam er een grote inktvis die we ‘s avonds hebben gegrild en gegeten, met alle andere vissen. In dezelfde week kwam er nog een Frans gezin bij uit de omgeving van Bergerac met kinderen van dezelfde leeftijd als de onze. Het maakte het verblijf bijzonder prettig en aangenaam. Wordt vervolgd.